خودروی میتسوبیشیارزان ترین محصول در ایران را معرفی می‌کند در این مقاله نگاهی دقیق تر به نسخه‌هاچ بک
Mirageخواهیم داشت و این خودرو را با سایر مدلهای کامپکت در بازار ایران مقایسه خواهیم کرد.
دو گروه از مردم علاقه مند هستند و مرتباً اتومبیل‌های کوچک شهری یا به اصطلاح مینی‌هاچ بک خریداری می‌کنند. گروه اول متشکل از زنانی است که در گذشته به دلیل کوچک بودن بدن و آزادی حرکت ، از محصولاتی مانند دوو ماتیز و کیا پیکانتو استفاده می‌کردند. از طرف دیگر بسیاری از رانندگان وجود دارند که از‌هاچ بک‌های کوچک به عنوان خودروی دوم در کنار شاسی یا سایر مدلهای بزرگ و مجلل استفاده می‌کنند. مزیت استفاده از مینی‌هاچ بک در بازارهای جهانی علاوه بر قیمت نسبتاً پایین آن ، هزینه کمتری برای نگهداری و مصرف بهینه سوخت است ، در حالی که رانندگی و پارکینگ در مناطق شهری ساده است. بنابراین به محصولات یک‌هاچ بک کلاس کوچک ، اتومبیل‌های شهری یا مدلهای اقتصادی نیز اشاره شده است.
میتسوبیشی موتورز حدود یک قرن پیش تاسیس شد. قبل از اینکه تولید کننده خودرو شوید ، این گروه صنعتی به عنوان غول کشتی سازی ژاپن شناخته می‌شدند ، اما با ظهور اولین اتومبیل بنزینی تجاری در سال 1917 ، به اولین تولید کننده اتومبیل صنعتی ژاپن تبدیل شد. میتسوبیشی تا دهه 1980 یعنی زمانی که به یکی از سودآورترین مارک‌های اتومبیل در جهان تبدیل شد ، به رشد خود ادامه داد ، اما با ظهور دهه 1990 ، شاهد کاهش فروش و کمبود سرمایه بود. قدیمی‌ترین خودروساز ژاپنی در اواخر قرن گذشته رکود اقتصادی را تجربه کرد و سرانجام مجبور شد تمام خطوط تولید خود را در خارج از کشور بفروشد. نیسان را می‌توان ناجی میتسوبیشی دانست ، زیرا 34 درصد از این برند را برای نجات لنسر و پاجرو از ورشکستگی خریداری کرد. آنها با نمایی فراتر از مدلهای قبلی ارائه شده اند. این نشانه سرمایه گذاری خوب و مدیریت عالی گروه رنو-نیسان به رهبری میتسوبیشی است.
در گذشته خودروهای میتسوبیشی در محدوده قیمتی مقرون به صرفه قرار داشتند و آنها را تقریباً برای همه در دنیای متوسط درآمد مقرون به صرفه می‌کردند. با این حال ، به نظر می‌رسد حضور محصولات کوچک و کم مصرف در سبد قدیمی‌ترین تولید کننده خودرو ژاپن ثابت باشد. اگرچه نام
Mirageبرای مشتریان ایرانی به خوبی شناخته نشده است ، اما از سال 1978 در خط تولید میتسوبیشی استفاده شده است.
میراژنسل اول که در بسیاری از نقاط جهان با عنوان کلت گالانت شناخته می‌شد ، در گذشته با لنسر ارتباط بسیاری داشت و به تعبیری نسخه ارزان تر و کوچکتر لنسر بود. با گذشت سالها و محبوبیت افسانه‌های لنسر در بازار جهانی ، میراسوبیشی میراژ به فراموشی سپرده شده است و فقط در بعضی از کشورها نام دیگری برای لنسر بود.
از سال 2012 به لطف سرمایه گذاری میتسوبیشی در محصولات جدید ، میراژ به عنوان یک خودروی مستقل معرفی شد و یک سال بعد ، به همراه مدل‌هاچ بک ، با نسخه سدان وارد بازار آمریکا شد. آخرین نمونه از میراژ که در ایران نیز وجود دارد ، چهره‌های جدیدتر و متناسب تری را ارائه می‌دهد که در سال 2015 در نمایشگاه اتومبیل لس آنجلس ارائه شد. علاوه بر بدنه‌های پنج درب و بدنه‌های سدان ، این خودرو در سری GT نیز موجود است ، اما در ایران را فقط با گزینه‌های سری استاندارد می‌توانید به عنوان‌هاچ بک خریداری کنید.
ظاهر در طراحی و بدنه
بدیهی است که ظاهر میراژ باید با خودروهای این خودرو مقایسه شود و انتظارات در سطح قیمت کاهش می‌یابد. این محصول بر اساس مدل 2012 ساخته شده است که البته به نظر می‌رسد بسیار بهتر است. در حالی که مدل قبلی با اتومبیل‌های ارزان قیمت ساخته شده در چین اشتباه گرفته شد ، نسخه جدید با بروزرسانی 2017 جذابیت بیشتری دارد.
ظاهری اسپرت و پرخاشگرانه به شکل چراغهای جلو قابل مشاهده است که با عناصر سازگار با محیط زیست در جعبه نور مانند ابروهای دو چشم شر ترکیب شده است. راهنمای نارنجی در داخل است تا با ظاهر مثلثی چراغهای اصلی مطابقت داشته باشد. قسمت جلویی میراژ با یک قاب فلزی ، مش و طراحی مشکی عرضه شده است که به همراه آرم براق میتسوبیشی چروم یک مزیت برای یک خودروی اقتصادی است.
یک سپر بزرگ تقریباً تمام نمای میراژ را در بر می‌گیرد. این بخش فقط از لبه هود شروع می‌شود ، و نه فقط از شیشه جلو اتومبیل ، که شامل هود و منافذ زیر سپر نیز می‌شود. این خودرو همچنان از چراغهای مه شکن دور ارزان استفاده می‌کند و هیچ خبری در این زمینه در مورد نسل جدید LED وجود ندارد. در مقایسه با رقبای خود ، پلاستیک مشکی میراژ در قسمت زیرین سپر از رنگ مشکی کمتری برخوردار است و حتی با وجود جزئیات فلزی کرومیک ، لوکس تر از مدل قبلی خود است. از دیگر جنبه‌های مثبت میراژ می‌توان به حجم خوبی روی سپر و کاپوت اشاره کرد که باعث تقویت احساس ورزشی محصول می‌شود.
از نظر نمای جانبی ، طراحی رینگ یک مزیت مثبت برای میراژ است ، زیرا به نظر می‌رسد بزرگتر از اندازه واقعی 15 اینچی است. تفاوت دیگر بین مدل 2017 و نسخه‌های قدیمی‌تر ، افزودن اسپویلر عقب در انتهای سقف است که باعث تقویت سبک اسپرت خودرو می‌شود. همانطور که در پنل جلویی وجود دارد ، پلاستیک ارزان از طرف بسیار مفید نیست و فقط در قاب‌های پنجره می‌توانید چنین موادی را پیدا کنید. از طرف دیگر ، این پلتفرم هنوز دارای نقص‌هایی مانند دستگیره‌های پایین و کمر کوچک است. در حالی که میراژ دارای خطوط جذاب بر روی بدنه است تا حجیم و مدرن به نظر برسد ، اما از آینه جانبی کل بدن در همان رنگ بدنه استفاده می‌کند ، اما بدون چراغ در نسخه اصلی. نکته عجیب دیگری که در بدنه این محصول وجود دارد ، کلید مخصوص درب روی درب جلو با فاصله از دسته است که در خودروهای مدرن نادر است.
در پشت ، تغییرات خاصی در میراژ جدید به وجود نیامده است ، و هنوز هم ظاهراً متناقض و ناخوشایند از گذشته به چشم می‌خورد. اگرچه سپر دارای یک حجم جالب و موقعیت راحت برای پلاک است ، اما طراحی سنتی چراغهای اصلی و شکل مستطیل چراغ ترمز سپر دلپذیر است. البته وجود اسپویلر با چراغ هشدار دهنده و امتناع میتسوبیشی از استفاده از مواد پلاستیکی سیاه در عقب جنبه مثبتی از میراژ است ، اما ما نمی‌توانیم از طراحی این چشم انداز راضی باشیم.
آروگانس به شما امکان می‌دهد تا ظاهر میتسوبیشی میراژ را بالاتر از حد متوسط ارزیابی کنید ، نشان می‌دهد که زیبایی نما نسبت به زاویه دید سمت و قسمت عقب برای عموم مردم از اهمیت بیشتری برخوردار است. میراژ 2017 مجهز به ابعاد 3710 میلی متر طول ، 1665 میلی متر عرض ، 2450 میلی متر چرخ محور و 1490 میلی متر ارتفاع است.